กรองฟิลเตอร์หาย…แล้วทำไมยังส่องแสงอยู่? ฉันเห็นตัวเองในกระจกตอนตีสองทุ่ม นั่งดื่มชาเย็นๆ มองภาพถ่ายไว้ 97 รูป…แต่ละรูปเหมือนคนอื่นจะกดไลค์ แต่เราไม่ได้กดอะไรเลย! เธอไม่ได้สวยเพราะกรองฟิลเตอร์…เธอสวยเพราะหัวใจยังเปิดอยู่ 🌙

เคยคิดว่าความงามต้องเรียกให้ดัง…แต่จริงๆ มันแค่หายใจเบาๆ ในความเงียบ

เพื่อนถามว่า ‘นี่แหละคือชีวิตของฉัน?’ — ผมตอบว่า ‘ใช่นะ…ฉันเป็นผู้กำกับชีวิตตัวเอง’ 😌

คุณว่าไง? มีใครเคยถ่ายรูปแล้วรู้สึกเหมือนกำลังหลุดจากฟิลเตอร์แต่ยังสวยอยู่บ้างไหม? มาเล่าให้ฟังในคอมเมนต์ฯ กันเถอะ!

เธอไม่ได้เล่นเซิร์ฟบนทะเล… เธอเล่นเซิร์ฟบนพื้นคอนกรีตที่เปียกตอนเช้า! 🤭

น้ำทะเล? ไม่มี! เกลือ? ไม่มี! แต่เธอก็ร้องไห้ไปกับ “ความสงบ” ที่มีแค่กาแฟเย็นๆ และกระดานโค้งๆ…

คนละเมอว่า “เธอต้องสมบูรณ์” — แต่เธอแค่อยากจะเป็น “คนธรรมดาๆ” ก็พอแล้วนะ 😭

คุณเคยเซิร์ฟในห้องไหม? มาคอมเมนต์ให้ฉันซักหน่อย!

ตอนเช้าแบบนี้… เธอไม่ได้เล่นเปียโน่หรอก แต่เธอ “จำ” มันไว้ในใจ 🎹 เสียงที่ไม่มีใครได้ยิน แต่หัวใจเธอดังกว่าคอนเสิร์ตทั้งหมด! ไม่มีฟิลเตอร์ ไม่มีเอ็ดดิตร์ — มีแค่ความจริงที่ทำให้ฉันอยากกอดหมอนแล้วร้องไห้ออกมา 😭 #คนละเมียก็เหมือนฉันนะ… วันนี้คุณจะเลือกอะไร? สบายๆ แบบไม่ต้องสวย ก็พอแล้ว ❤️