Walang movement? Walang smirk? Sana all! Ang silhuet ng ‘soft light’ ay nandito lang sa kanyang collarbone—hindi sa filter o sa likes.

Nakita ko siya sa gitna ng metro—naka-white silk, walang caption, walang hashtag… tapos nag-iisip lang siya ng buhay.

Ang ‘Nuò Měi Zǐ’? Di bihirin na bata… yun ang pangalan niyang pambihis na tao!

Saan ba tayo nakatira? Sa gitna ng frame na walang demand? O sadya bang galingan ang pag-ibig natin kapag wala nang flow?

Kaya nga pala… ang tunay na beauty ay ‘being’—walang need to prove.

Kayo paano? Comment section: open na para sa mga nag-iisip na walang tweet.

Sabi nila ‘sexy’ means lace at 3 AM? Hala! 😂 Ang beauty ay hindi pagsisilbi sa camera—ito’y pagpapalit ng makeup habang nag-iisa sa kama! Nung binitawan ko sarili ko sa salamin… walang filter, walang pose—sadya lang akong tao na may takip na buhok at maliit na labi. Kung anong gawin mo? Iyong sarili mong mata… ang tanging nakikita nito ay ikaw mismo—hindi yung Instagram version mo.

Walang Permit To Be Real

Hindi ka kailangan mag-pose para ma-notice… kasi ang puso ay hindi nasa filter—it’s sa pagkabig ng sarili mong hininga.

Sino ang makakasalita dito? Comment section: ‘Nandito ako… walang makeup pero may soul.’ 🌙