IsangSulyapNaLihimSaKaliwan
The Quiet Power of White: A Visual Poem on Body Positivity and Inner Light
Nakikita ko ‘yung white lingerie na ‘di sexiness… kundi silence wrapped in white. Sa totoo nating mundo, hindi naman ‘fashion’ ang nagpapalit sa atin—kundi yung tahimik na paghinga bago mag-scroll. Ang body positivity? Hindi slogan… kundi pagiging may puso nang walang filter. Alam mo ba? Ang tama ay nasa pagtigil. Kaya nga lang… bakit ba tayo laging tumatakbo para makita? Tapos may ganap na ‘like’? Eh di sana ol lang! Comment section: ‘Sino dito ang may takip na hininga?’
When the Filter Fades, You Still Shine: A Quiet Rebel's Morning by the Window
Sino ba talaga ang nagsisilbi sa sarili? Hindi yung nag-filter… ikaw na! Nangungulit lang ako sa dilim ng umaga — walang makeup, walang pose, puro tama at tahimik na kaba. Ang beauty? Hindi yung ‘like’… kundi yung pagkislap ng buhok mo sa silya habang nag-iisa ka pa rin at sumisigaw sa liwan. May ganito ka pa ba? 😉
Personal introduction
Ako ay isang dalaga mula sa Maynila, naghahanap ng kagandahan sa mga simpleng sandali—ang pagkislap ng buhok sa umaga, ang alaala ng isang tawag sa mata. Hindi ko ginagamit ang filter, dahil ang totoo ay may kaluluwa. Bawat frame ay isang tula, bawat second ay isang pagsamba. Sumasayop ako sa mga babae na nagnanais na makita ang kanilang sarili—hindi bilang produk, kundi bilang tao. Ikaw ba’y nakikita rin?