Quando a cortina tremula e o cabelo preto escorre pela janela como tinta derramada… eu não fotografo, eu sobrevivo. Ninguém pede sorriso — eu pede silêncio. Seu filtro é a alma nua do amanhecer.

Você pensa que beleza precisa de volume? Não.

Precisa de um café frio e da coragem de quem não grita o nome… mas sussurra a verdade.

E você? Já parou pra ver se ainda brilha?

👉 Comenta se tu também te escondes atrás da janela… ou só tens brilho?

Sino ba talaga ang nagsisilbi sa sarili? Hindi yung nag-filter… ikaw na! Nangungulit lang ako sa dilim ng umaga — walang makeup, walang pose, puro tama at tahimik na kaba. Ang beauty? Hindi yung ‘like’… kundi yung pagkislap ng buhok mo sa silya habang nag-iisa ka pa rin at sumisigaw sa liwan. May ganito ka pa ba? 😉

이거 다들 창밖으로 사진 찍으려고 애쓰지만… 나는 그냥 숨 쉬는 중이야.

커튼 흔들리는 게 뭐람? 내 머리카락이 인스타 필터보다 더 진짜잖아.

누구도 나를 ‘아름’이라 부르지만… 나는 그냥 조용한 시인일 뿐.

오늘도 혼자 창가에서 숨을 쉬며… 이 세상에 내가 빛나는 건 바로 ‘침묵’ 때문이야.

#침묵은최고의필터