اليوم الذي توقفتُ عن تعديل وجهي

Nakalimutan ko na yung filter… Hindi ko na sinmooth ang mukha ko! Bakit? Kasi nung tinignan ko yung sarili kong refleksyon sa araw—nandito lang ang totoo: ang tawa kong mata… hindi yung ‘perfect’ na mukha sa Instagram.

Ang mama ko noon ay sabi: ‘Ang beauty ay nasa paghinga mo bago umiyak.’

Kaya ngayon… walang AI. Walang edit. Walang pressure.

Yun lang ang orihinal na ‘me’ na hinahanap ko.

Kayo咋看? Comment section na lang kayo magpapaskil!

หยุดแต่งหน้า? ฉันทำแล้ว! เห็นมั๊ย? ตั้งแต่ตอนที่แม่บอกว่า ‘ความงามอยู่ที่การหายใจ’… ไม่ใช่ที่ฟิลเตอร์ใสซ้ำ!\n\nฉันถ่ายรูปตัวเองตอนตีสองกับกาแฟเย็น… ไม่ได้ถ่ายเพื่อให้คนชอบ — แต่ถ่ายเพื่อให้ตัวเองหายใจ\n\nAI มันแต่งหน้าได้ดีกว่ามนุษย์เหรอ? เฮ้ย! มันไม่มีน้ำตาเปียกเพราะความเศร้าจริงๆ…\n\nคุณล่ะ? เคยจะหยุดแต่งหน้าครั้งที? มาเล่าในคอมเมนต์เลยนะ — เราจะได้พักหายใจด้วยกัน!

Nakalimutan ko na i-edit ang mukha ko… hindi yung filter na ‘perfect’—yung totoo lang ang may halaga.

Bakit ba nag-iisip ako ngayon? Dahil sa Hanoi sa gabi… nakita ko ang sariling pagtitiis—hindi yung smile na ipinapakita kundi yung hininga bago umiiyak.

Ang kamera ko? Di pambenta—pambabasag sa kaluluwa.

Kaya’t ‘I didn’t edit my face’… pero nandito pa rin ako—walang likes, walang shares… puro lamang ‘thank you for seeing me.’

Sino pa ba dito ang nakikita mo nang ganito? Comment section:开战啦!

अरे! क्या ये है? सेल्फी को एडिट करने की जगह में सोने का पुलिस पहना?

मैंने सोचा — ‘शादी’ में तो ‘फिल्टर’ है।

लेकिन… हानोई में सुबह के सुनहर प्रकाश में…

मैंने अपनी कैमरा से श्वास लेने की कोशिश की।

खुद पर ‘स्मूथ’ नहीं…

‘ज़ियाद’ मतलब है ‘ज़ियाद’?

मम्मी ने कहा — ‘सुंदरता’, टच में नहीं… पॉज में होती है।

कभी-कभी… एडिट होता है…

पर आईएआई से फ़िल्टर?

वो दुख…

ये सच्चाई!

आपका इमेज? 😌

#NoFilter #HanoiDusk